Nigeria bereidt nieuw nationaal kader voor CO₂-markt voor

Nigeria heeft stappen gezet om zijn deelname aan internationale CO₂-markten te formaliseren met de publicatie van het National Carbon Market Framework (NCMF) en de bijbehorende Manual of Procedures (MoP). Samen vormen deze documenten het meest uitgebreide plan van het land tot nu toe voor zowel vrijwillige CO₂-activiteiten als deelname aan mechanismen onder artikel 6 van het Akkoord van Parijs.

Twee mannen inspecteren de toestand van een nieuw aangeplant bos in Nigeria. AI-gegenereerde afbeelding.

Een van de meest nauwlettend gevolgde onderdelen van het nieuwe kader is een heffing van 8 procent op overeenkomstige aanpassingen: het officiële boekhoudkundige proces dat vereist is wanneer door de VN erkende CO₂-certificaten grensoverschrijdend worden overgedragen. Omdat de kosten voor overeenkomstige aanpassingen per gastland sterk kunnen verschillen, heeft de keuze van Nigeria veel aandacht getrokken van projectontwikkelaars die de langetermijnkosten van projecten beoordelen. Naast deze heffing heeft de overheid een bedrag van 1.000 dollar vastgesteld voor het verkrijgen van een Letter of Authorisation (LoA), een belangrijk toestemmingsdocument dat aangeeft (maar niet garandeert) dat later een overeenkomstige aanpassing kan worden toegekend.

Het recent gepubliceerde NCMF en de MoP beschrijven de verantwoordelijkheden van projectontwikkelaars, overheidsinstanties en private partijen en bieden duidelijkere verwachtingen rondom projectgoedkeuring, normstelling en toezicht. De goedkeuring van de documenten is bevestigd door de National Council on Climate Change, een orgaan waarin ook directe inbreng van president Bola Ahmed Tinubu is opgenomen.

Ter ondersteuning van de implementatie heeft Nigeria een vijfjarenroutekaart voor deelname aan de CO₂-markt ingevoerd. Dit plan beschrijft een reeks maatregelen die bedoeld zijn om de institutionele gereedheid te versterken en de betrokkenheid bij zowel artikel 6 als de vrijwillige markt uit te breiden. Prioriteiten voor 2025 zijn onder meer het opzetten van een nationale CO₂-registratie, het vaststellen van een ‘whitelist’ van in aanmerking komende projecttypen, het testen van de eerste pilots onder artikel 6, het starten van bilaterale samenwerkingen en het bepalen van de regels voor de handel in certificaten die in lijn zijn met het Akkoord van Parijs. In 2026 verschuift de aandacht naar het afronden van methodologieën en het opzetten van robuuste systemen voor monitoring, rapportage en verificatie.

Op de langere termijn wil het land een systeem voor emissiehandel opzetten en een nationale CO₂-belasting invoeren. Deze twee instrumenten zullen waarschijnlijk worden toegepast op sectoren met de hoogste uitstoot, waaronder elektriciteitsopwekking, olie en gas, transport, industriële processen, afval en landgebruik. Een pilotfase voor CO₂-belasting staat momenteel voor 2029 gepland.

Het toezicht op deze ontwikkelingen ligt bij het Carbon Market Office, dat valt onder het secretariaat van de NCCC. Dit bureau wordt verantwoordelijk voor het beheren van een nationale registratie en het coördineren van de inkomsten uit de verkoop van certificaten onder artikel 6.4, zodat deze bijdragen aan prioriteiten voor mitigatie en adaptatie. Marktdeelnemers kijken nauwlettend uit naar de eerste verstrekking van een Letter of Authorisation, al is de tijdlijn nog onzeker.